In 2020 is een weefseldistributie studie met betrekking tot het mRNA vaccin uitgevoerd. Hieronder lees je de vertaalde en vereenvoudigde samenvatting van het onderzoek. De link in het artikel verwijst naar het oorspronkelijke onderzoek. Uit onderzoek blijkt dat de nanoparticles uit het bloed verdwijnen en in de organen terecht komen.
Stel je voor dat je een speciaal medicijn hebt en dit medicijn is gemaakt van hele kleine deeltjes die 'lipid nanoparticles' worden genoemd. Deze deeltjes zijn gemaakt van vetachtige stoffen en bevatten ook een speciale code, genaamd mRNA. Die code vertelt het lichaam hoe het een eiwit genaamd luciferase moet maken.
Lees ook
Deze lipid nanoparticles worden in het lichaam geïnjecteerd, zoals een prik in je arm. Het medicijn bevat ook een klein beetje radioactief materiaal, dat helpt om te zien waar de deeltjes naartoe gaan in het lichaam. Als het medicijn in het lichaam wordt geïnjecteerd, blijft het meeste ervan op de plek waar het is ingespoten. Maar kleine hoeveelheden gaan ook naar andere delen van het lichaam. Het grootste deel gaat naar de lever, een orgaan in je buik, en ook naar de bijnieren, milt en eierstokken.
Het radioactieve materiaal helpt ons te zien waar de deeltjes naartoe gaan. We kijken naar het bloed, plasma (een deel van het bloed) en verschillende weefsels om te zien waar de deeltjes zich bevinden. Uit het onderzoek blijkt dat de lipid nanoparticles voornamelijk in de lever, bijnieren, milt en eierstokken terechtkomen, en dat ze na 48 uur niet meer in het bloed circuleren.
Kortom, het medicijn met de lipid nanoparticles wordt in het lichaam geïnjecteerd en verspreidt zich voornamelijk naar de lever, bijnieren, milt en eierstokken. Het radioactieve materiaal helpt wetenschappers te begrijpen waar de deeltjes naartoe gaan om ervoor te zorgen dat het medicijn goed werkt en veilig is.
