Ivermectine

De coronapandemie heeft niet alleen onze gezondheid, maar ook het vertrouwen in de medische wereld op de proef gesteld. Het verbod op ivermectine, een goedkoop en effectief medicijn tegen parasieten, is misschien wel het meest sprekende voorbeeld van hoe de farmaceutische industrie haar belangen boven de volksgezondheid stelt. Ondanks het feit dat ivermectine mogelijk ook kankerwerende eigenschappen heeft en wereldwijd al gebruikt werd om parasitaire infecties te behandelen, werd het in de doofpot gestopt. Waarom? Omdat het geen patentrechtelijke waarde had voor de farmaceutische industrie, en dus geen winst opleverde.

Dit schandelijke verbod werd niet alleen opgelegd door de farmaceutische bedrijven zelf, maar kreeg ook de steun van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS). In plaats van het advies van artsen die ivermectine voorstelden als een mogelijke behandelingsoptie tegen COVID-19 serieus te nemen, lanceerde VWS een frontale aanval op deze zorgprofessionals. Artsen die ivermectine in hun behandelingsplan wilden opnemen, werden in veel gevallen uitgesloten, gesanctioneerd en zelfs bedreigd met disciplinaire maatregelen. Dit gebeurde ondanks het groeiende aantal studies die aantoonden dat ivermectine effectief kon zijn in het verminderen van de ernst van COVID-19-symptomen.

VWS en de farmaceutische industrie waren onvermurwbaar. Artsen die zich uitspraken over de potentie van ivermectine werden gemarginaliseerd en hun integriteit werd in twijfel getrokken. Dit is niet alleen een aanval op medische professionals, maar ook een directe aanval op de vrijheid van artsen om hun patiënten volgens hun professionele oordeel te behandelen. Het idee dat artsen hun patiënten niet zouden moeten kunnen helpen met beschikbare middelen die effectief en goedkoop zijn, terwijl dure vaccins met onbekende langetermijneffecten gepromoot worden, is niet alleen onethisch, maar ook gevaarlijk.

Het coronavaccin, gepresenteerd als de enige oplossing, heeft bij sommige mensen een kans van 10% op ernstige bijwerkingen, waaronder ontstekingen die de basis kunnen vormen voor de ontwikkeling van kanker. Dit creëert een vicieuze cirkel: mensen worden gevaccineerd, krijgen mogelijk ernstige bijwerkingen, en worden vervolgens behandeld met nieuwe medicijnen, waarvan sommige wellicht zelf ook bijwerkingen veroorzaken. De farmaceutische industrie creëert zo een constante stroom van behandeling en bijwerkingen, waarbij de gezondheid van de bevolking de onderliggende schade ondergaat.

Ivermectine had een andere weg kunnen bieden – een goedkopere, bewezen effectieve manier om het immuunsysteem te versterken en symptomen van COVID-19 te verlichten. Maar omdat ivermectine geen patenten had, werd het actief tegengewerkt. Artsen die zich verzetten tegen de farmaceutische agenda en hun patiënten wilden helpen, werden bestraft. VWS speelde een sleutelrol in het onderdrukken van alternatieve behandelingen, ondanks de mogelijke voordelen van ivermectine, en bevorderde zo het systeem van winstmaximalisatie door de farmaceutische industrie.

De waarheid is dat de farmaceutische industrie geen belang heeft bij geneesmiddelen die goedkoop zijn en geen doorlopende behandelingen vereisen. Ze investeren in middelen die hen in staat stellen om een doorlopende stroom van inkomsten te genereren, zelfs als dit ten koste gaat van de volksgezondheid. Ivermectine werd geslacht voor de zaak van winstmaximalisatie, terwijl artsen die streden voor de keuzevrijheid van hun patiënten in de hoek werden geduwd.

Het echte schandaal is niet alleen het verbod op ivermectine, maar de manier waarop artsen en hun ethiek werden verkwanseld ten gunste van farmaceutische belangen. Het ministerie van VWS heeft niet alleen de wetenschap verwaarloosd, maar ook de basisprincipes van medische vrijheid en de rechten van patiënten geschonden. Het is tijd dat we deze situatie erkennen en ons niet langer laten misleiden door een systeem dat gezondheid niet als prioriteit heeft, maar als handelswaar.

Een overzicht van Ivermectine: Gebruik, effectiviteit en controverses

Ivermectine is niet te patenteren omdat het oorspronkelijke patent is verlopen. Dit betekent dat meerdere fabrikanten het kunnen produceren. Wetenschappelijk onderzoek naar andere toepassingen loont in dit geval niet. Wetenschappelijk onderzoek is namelijk erg kostbaar en zonder patent loont dat niet. Je zou dan namelijk veel kosten investeren voor een product dat al bestaat en al door andere bedrijven wordt verkocht alleen om te kunnen zeggen dat het ook geschikt is voor XYZ. Die claim kunnen andere bedrijven dan ook overnemen. Zij leveren immers hetzelfde product. Farmaceutische bedrijven investeren mede daarom liever in producten die te patenteren zijn. Dat betekent zonder patent, geen wetenschappelijk onderzoek en zonder wetenschappelijk onderzoek behoort het niet tot de kennis van artsen. Zonder de kennis van artsen krijg je dit dus niet voorgeschreven. 

Er zijn studies die suggereren dat ivermectine de binding van het spike-eiwit aan ACE2-receptoren kan verminderen, wat mogelijk helpt om de infectie te beheersen.

Onderstaande tekst is geschreven door een AI-tool. Een AI-tool baseert de inhoud op de alom aanwezige kennis, maar stuurt net als artsen aan op wetenschappelijk onderbouwde middelen en daar moet je met mijn toelichten doorheen lezen. Schrik dus niet als je leest dat het voor dieren wordt gebruikt. Ivermectine wordt namelijk op kleine schaal ook aan mensen voorgeschreven.

Lees ook

• Farmaceutische bedrijven investeren liever in producten met een patent
• De kennis is in principe alleen gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek oftewel producten met een patent
• Nobelprijs voor behandelingen tegen olifantsziekte, malaria en rivierblindheid 
• Fenbendazole

Ivermectine is een medicijn dat oorspronkelijk werd ontwikkeld voor de behandeling van parasitaire infecties bij dieren. Het heeft echter ook de aandacht getrokken als potentieel middel tegen bepaalde menselijke aandoeningen, waaronder parasitaire infecties en recentelijk als een mogelijk behandeling voor COVID-19. Dit artikel biedt een overzicht van ivermectine, inclusief het gebruik, de effectiviteit en de controverses rondom dit geneesmiddel.

Ivermectine: Werkingsmechanisme en Gebruik

Ivermectine behoort tot de klasse van geneesmiddelen die bekend staan als avermectines. Het werkt door specifiek te binden aan de glutamaat-gated chloridekanalen in zenuwcellen van parasieten. Deze chloridekanalen zijn essentieel voor de normale zenuwfunctie van de parasieten. Wanneer Ivermectine aan deze kanalen bindt, worden ze geopend, wat leidt tot een overmatige influx van chloride-ionen in de zenuwcellen. Dit veroorzaakt verlamming en de dood van verschillende parasieten, zoals luizen, mijten en wormen. In de veterinaire geneeskunde wordt het al lange tijd gebruikt voor de behandeling van verschillende parasitaire infecties bij dieren. Het medicijn is ook effectief gebleken bij de behandeling van verschillende parasitaire aandoeningen bij zowel mensen als dieren, waaronder schurft, strongyloïdiasis, onchocerciasis (rivierblindheid), lymphatic filariasis (olifantsziekte) en bepaalde soorten darmparasieten.

Potentiële anti-kanker eigenschappen

Inductie van apoptose: Ivermectine heeft aangetoond dat het in staat is om kankercellen te activeren tot apoptose, een proces waarbij cellen zichzelf op een gecontroleerde manier vernietigen. Dit kan de groei van tumoren vertragen of stoppen. 

Remming van tumorangiogenese: Ivermectine kan de vorming van nieuwe bloedvaten rond tumoren remmen, wat essentieel is voor hun groei en verspreiding. 

Anti-metastatische effecten: Sommige studies hebben gesuggereerd dat Ivermectine de verspreiding van kankercellen naar andere delen van het lichaam kan verminderen, wat bekend staat als metastase. 

Modulatie van immuunrespons: Ivermectine kan het immuunsysteem beïnvloeden en de immuunrespons tegen kankercellen verbeteren.

Effectiviteit bij Menselijke Aandoeningen

Naast het gebruik bij dieren, heeft ivermectine ook de belangstelling gewekt als een mogelijke behandeling voor bepaalde menselijke aandoeningen. Het is effectief gebleken bij de behandeling van bepaalde tropische infectieziekten, zoals rivierblindheid en schurft. Bovendien hebben sommige onderzoeken gesuggereerd dat ivermectine ook antivirale eigenschappen heeft en mogelijk nuttig kan zijn bij de behandeling van virale infecties zoals COVID-19. 

Controverses en Onderzoek naar COVID-19

Het gebruik van ivermectine als behandeling voor COVID-19 is echter onderwerp van discussie en controverse. Hoewel sommige onderzoeken en observationele studies positieve resultaten hebben gemeld, zijn er ook methodologische beperkingen en tegenstrijdige bevindingen in ander onderzoek. Belangrijke gezondheidsorganisaties en regelgevende instanties hebben opgemerkt dat er onvoldoende bewijs is om ivermectine routinematig aan te bevelen voor de preventie of behandeling van COVID-19, en benadrukken dat verder onderzoek nodig is om de veiligheid en werkzaamheid ervan te bevestigen.

Ivermectine is niet te patenteren

Ivermectine is oorspronkelijk ontwikkeld door het Japanse farmaceutische bedrijf Merck & Co. en het is op de markt gebracht als een geneesmiddel voor de behandeling van parasitaire infecties bij zowel mensen als dieren. Het medicijn is inmiddels uit patent, wat betekent dat het niet langer exclusief eigendom is van het oorspronkelijke bedrijf en andere farmaceutische bedrijven ook generieke versies kunnen produceren.

Wanneer een geneesmiddel wordt gepatenteerd, krijgt het bedrijf dat het patent heeft verkregen exclusieve rechten om het medicijn gedurende een bepaalde periode te produceren en op de markt te brengen. Dit stelt het bedrijf in staat om hun investering in onderzoek en ontwikkeling terug te verdienen en eventueel winst te maken voordat andere bedrijven generieke versies van het medicijn kunnen produceren.

De patentduur varieert per land, maar in het algemeen duurt het patent op een geneesmiddel ongeveer 20 jaar vanaf de datum van indiening van het patent. Na afloop van het patent kan het geneesmiddel worden geproduceerd en verkocht door andere farmaceutische bedrijven, wat vaak leidt tot lagere kosten voor de consument.

Het feit dat Ivermectine is uit patent betekent dat het beschikbaar is als generiek geneesmiddel en dat meerdere fabrikanten het kunnen produceren en op de markt kunnen brengen. Dit heeft geleid tot een breder gebruik van Ivermectine als antiparasitair middel in zowel menselijke als diergeneeskunde. Het heeft ook geleid tot interesse in het onderzoeken van de potentiële toepassingen van Ivermectine voor andere aandoeningen, waaronder kanker. Hoewel Ivermectine momenteel niet is goedgekeurd voor gebruik als anti-kankerbehandeling, zijn er verschillende onderzoeken gaande om de potentiële effecten ervan te onderzoeken.

Bij welke aandoeningen is Ivermectine reeds voorgeschreven

Ivermectine is aan mensen voorgeschreven voor verschillende aandoeningen. Hier zijn enkele van de aandoeningen waarvoor ivermectine al is gebruikt:

1. Parasitaire infecties

Ivermectine is effectief gebleken bij de behandeling van verschillende parasitaire infecties bij mensen. Dit omvat aandoeningen zoals schurft (een huidinfectie veroorzaakt door mijten), hoofdluis (luizeninfectie van het hoofdhaar) en bepaalde worminfecties, zoals strongyloïdiasis (een darminfectie veroorzaakt door de Strongyloides-parasiet) en onchocerciasis (ook bekend als rivierblindheid, veroorzaakt door de parasiet Onchocerca volvulus).

2. Rosacea

Rosacea is een chronische huidaandoening die roodheid, puistjes en blozen op het gezicht veroorzaakt. Ivermectine crème is goedgekeurd voor de behandeling van rosacea en kan helpen bij het verminderen van ontsteking en symptomen van de aandoening.

3. Demodectische blefaritis

Demodectische blefaritis is een ooglidinfectie veroorzaakt door de demodexmijt. Ivermectine is soms voorgeschreven als een topische behandeling voor deze aandoening om de mijtpopulatie te verminderen en de symptomen te verlichten.

Het is belangrijk op te merken dat ivermectine alleen op recept verkrijgbaar is en dat de specifieke indicaties en doseringen ervan kunnen variëren afhankelijk van het land en de medische richtlijnen. Het gebruik van ivermectine moet altijd worden voorgeschreven en gecontroleerd door een arts, die de juiste behandeling kan bepalen op basis van de individuele gezondheidstoestand en de specifieke aandoening.

Een Mogelijke Rol in het Beheersen van Infecties door het Verminderen van Binding aan ACE2-receptoren

Ivermectine is een geneesmiddel dat bekend staat om zijn effectiviteit bij de behandeling van parasitaire infecties bij mens en dier. Echter, recentelijk hebben studies gesuggereerd dat ivermectine mogelijk een rol kan spelen bij het beheersen van infecties, waaronder virale infecties zoals COVID-19. Een van de mechanismen die wordt onderzocht, is het vermogen van ivermectine om de binding van het spike-eiwit aan ACE2-receptoren te verminderen, wat cruciaal kan zijn bij het voorkomen van virale infecties.

Ivermectine en ACE2-receptoren

Het spike-eiwit op het oppervlak van het SARS-CoV-2-virus is verantwoordelijk voor het binnendringen van menselijke cellen. Dit spike-eiwit bindt zich aan ACE2-receptoren op het celoppervlak, waardoor het virus toegang krijgt tot de cellen en zich kan vermenigvuldigen. Eenmaal binnen kan het virus zich verspreiden en een infectie veroorzaken.

Een opwindende ontdekking is dat ivermectine mogelijk de binding van het spike-eiwit aan ACE2-receptoren kan verminderen. Deze eigenschap van ivermectine is van belang omdat het de verspreiding en reproductie van het virus kan remmen. Hierdoor kan het potentieel dienen als een waardevol hulpmiddel bij het beheersen van infecties, waaronder COVID-19.

Studies naar Ivermectine

Verschillende studies hebben de mogelijke effecten van ivermectine op virale infecties onderzocht. Hoewel het onderzoek nog in een vroeg stadium is en verder onderzoek nodig is om de werkzaamheid van ivermectine volledig te begrijpen, zijn de eerste resultaten veelbelovend.

In vitro-onderzoek heeft aangetoond dat ivermectine de replicatie van verschillende virussen, waaronder SARS-CoV-2, kan remmen door de binding van het spike-eiwit aan ACE2-receptoren te verminderen. Dit suggereert dat ivermectine mogelijk een antivirale werking heeft en kan helpen bij het beheersen van infecties.

Klinische studies met ivermectine bij patiënten met COVID-19 hebben ook veelbelovende resultaten opgeleverd. Sommige onderzoeken wijzen erop dat het gebruik van ivermectine de ernst en duur van symptomen kan verminderen en mogelijk de ziekenhuisopname kan verminderen. Dit is opnieuw te wijten aan het potentieel om de binding van het spike-eiwit aan ACE2-receptoren te verminderen en daarmee de virale replicatie te remmen.

Toekomstig Onderzoek

Hoewel de voorlopige bevindingen hoopgevend zijn, is het belangrijk om op te merken dat verdere studies nodig zijn om de volledige impact van ivermectine op COVID-19 en andere virale infecties te begrijpen. Klinische proeven met een groter aantal deelnemers en goed gecontroleerde omstandigheden zijn vereist om de werkzaamheid en veiligheid van ivermectine als behandeling voor virale infecties te bevestigen.

Conclusie

Ivermectine is een veelbelovend geneesmiddel dat mogelijk een rol kan spelen bij het beheersen van virale infecties, zoals COVID-19. Studies suggereren dat ivermectine de binding van het spike-eiwit aan ACE2-receptoren kan verminderen, waardoor de verspreiding en reproductie van het virus mogelijk worden geremd. Hoewel verder onderzoek nodig is, bieden de eerste resultaten hoop op een effectieve behandeling voor virale infecties in de toekomst. Als ivermectine inderdaad effectief blijkt te zijn, kan het een waardevolle aanvulling zijn op de bestaande strategieën om infecties te beheersen en de wereldwijde gezondheid te verbeteren.

Wat zijn de bijwerkingen van Ivermectine

Hoewel ivermectine over het algemeen als veilig wordt beschouwd, kunnen er bijwerkingen optreden. De meeste bijwerkingen zijn mild en van voorbijgaande aard. Hier zijn enkele mogelijke bijwerkingen van ivermectine:

1. Maagdarmklachten

De meest voorkomende bijwerkingen zijn gerelateerd aan het maagdarmstelsel, zoals buikpijn, diarree, misselijkheid of braken. Deze symptomen zijn meestal mild en verdwijnen vanzelf.

2. Duizeligheid en hoofdpijn

Sommige mensen kunnen duizeligheid of hoofdpijn ervaren na het innemen van ivermectine. Deze symptomen zijn meestal tijdelijk en verdwijnen vanzelf.

3. Huidreacties

In zeldzame gevallen kunnen huidreacties optreden, waaronder jeuk, uitslag, roodheid of zwelling. Als er ernstige huidreacties optreden, is het belangrijk om onmiddellijk medische hulp in te schakelen.

4. Spierpijn

Spierpijn en zwakte zijn zelden gemelde bijwerkingen van ivermectine. Als deze symptomen aanhouden of verergeren, is het raadzaam om een arts te raadplegen.

5. Neurologische symptomen

In zeer zeldzame gevallen zijn er meldingen geweest van neurologische symptomen, zoals verwardheid, evenwichtsproblemen, slaperigheid of flauwvallen. Deze bijwerkingen zijn uiterst zeldzaam, maar als ze optreden, moet medische hulp onmiddellijk worden ingeroepen.

Het is belangrijk om te onthouden dat dit geen volledige lijst is van mogelijke bijwerkingen. Iedereen kan anders reageren op medicatie, en het is altijd raadzaam om de bijsluiter te lezen en eventuele vragen of zorgen met een arts te bespreken voordat je ivermectine of een ander medicijn gebruikt.

Conclusie

Ivermectine is een geneesmiddel dat oorspronkelijk is ontwikkeld voor de behandeling van parasitaire infecties bij dieren. Hoewel het effectief is gebleken bij bepaalde menselijke aandoeningen, zoals tropische infectieziekten, blijft het gebruik van ivermectine als behandeling voor COVID-19 controversieel. Verder onderzoek is nodig om de werkzaamheid en veiligheid ervan bij COVID-19 te beoordelen. Het is belangrijk om altijd medisch advies in te winnen voordat je ivermectine of een ander medicijn gebruikt.

Let op: Dit artikel is alleen bedoeld voor informatieve doeleinden en is geen vervanging voor professioneel medisch advies. Raadpleeg altijd een arts of zorgverlener voor specifieke vragen over je gezondheid of de behandeling van een aandoening.