Capel Pierre is een Nederlandse professor in de biologie en wetenschapsfilosoof. Hij staat bekend om zijn interesse in complexe systemen in de biologie en heeft bijgedragen aan het begrip van biologische processen op het niveau van cellulaire communicatie en samenwerking. Pierre is ook actief betrokken bij het populariseren van wetenschap en heeft geschreven en gesproken over onderwerpen zoals de rol van water in levende systemen en de implicaties van kwantummechanica voor biologische processen. Hij combineert zijn wetenschappelijke achtergrond met een breed begrip van filosofie en cultuur, waardoor hij een unieke stem is in het wetenschappelijke discours en daarbuiten.
Capel Pierre is een Nederlandse professor in de biologie en wetenschapsfilosoof, bekend om zijn werk op het gebied van complexe systemen in de biologie. Hij heeft belangrijke bijdragen geleverd aan ons begrip van biologische processen, vooral op het niveau van cellulaire communicatie en samenwerking. Naast zijn wetenschappelijke werk, is Pierre ook een voorstander van wetenschapscommunicatie, waarbij hij complexe onderwerpen zoals de rol van water in levende systemen en de invloed van kwantummechanica op biologische processen toegankelijk maakt voor een breder publiek. Door zijn unieke combinatie van wetenschappelijke kennis en filosofische inzichten, biedt hij een waardevolle en originele stem binnen zowel de wetenschappelijke als bredere maatschappelijke discussies.
Bij Kappels-Kollem introduceert Capel Pierre een nieuwe generatie vaccins, gebaseerd op liponanoparticles die messenger RNA (mRNA) bevatten, welke in de arm worden geïnjecteerd. Deze technologie, die al meer dan 50 jaar in ontwikkeling is, maakt gebruik van vetbolletjes die mRNA vervoeren. Het immuunsysteem reageert hier direct op, waarbij het complement systeem als eerste wordt geactiveerd. Dit systeem, bestaande uit meer dan 40 eiwitten, zorgt ervoor dat de liponanoparticles snel door het hele lichaam worden verspreid, ondanks beweringen dat het vaccin zich slechts in de arm zou concentreren.
Het mRNA dat in deze vaccins wordt gebruikt, is genetisch gemodificeerd met pseudouridine, wat zorgt voor een langere levensduur van het mRNA en dus een langdurige productie van eiwitten, zoals het spike-eiwit van het coronavirus. Dit kan tot maanden na vaccinatie nog in het lichaam aanwezig zijn, wat bijdraagt aan ongewenste ontstekingsreacties in diverse weefsels en organen.
Pierre waarschuwt dat deze technologie niet zonder risico's is, aangezien het gemodificeerde mRNA langdurig actief blijft en het immuunsysteem mogelijk op een ongewenste manier kan reageren, wat kan leiden tot ontstekingen en andere bijwerkingen, vaak aangeduid als "long COVID". Bovendien benadrukt hij dat de productie van deze vaccins vaak gepaard gaat met contaminatie door plasmide-DNA, wat verdere gezondheidsrisico's met zich mee kan brengen.
Met zijn uitgebreide kennis en ervaring waarschuwt Pierre voor de mogelijke lange termijn effecten van deze nieuwe vaccintechnologieën en roept hij op tot voorzichtigheid en grondige overweging voordat men zich laat vaccineren.
