Huisvestingscrisis in Nederland

In 2021 telde Nederland ongeveer 17,5 miljoen inwoners, maar kampte het land met een schrijnend tekort aan woningen, dat in dat jaar al was opgelopen tot 279.300 stuks. Met een gemiddelde van 2,12 mensen per huishouden betekent dit dat circa 600.000 mensen geen passende woning konden vinden. Ondertussen groeide de bevolking door aanhoudende immigratie met zo'n 500.000 mensen, terwijl er in 2020 en 2021 respectievelijk 142.984 en in 2022 en 2023 119.595 bouwvergunningen voor woningen werden afgegeven.

Volgens artikel 22 lid 2 van de Grondwet is de overheid verantwoordelijk voor voldoende en passende huisvesting voor de bevolking. Bovendien hebben in 2023, tijdens de landelijke verkiezingen, minstens 2.446.338 mensen (23,5%) gestemd om de grenzen te sluiten en 

massa-immigratie te stoppen. Echter, in plaats van deze verantwoordelijkheid serieus te nemen, heeft de overheid de Spreidingswet aangenomen, die de bevolking dwingt om massa-immigratie te faciliteren en op te draaien voor de kosten.

Alternatieve benaderingen, zoals het opvangen van mensen op 500 km in plaats van 2.000 km vanaf het land van herkomst, worden binnen de overheid nauwelijks verkend. Deze aanpak zou niet alleen helpen bij het oplossen van het huisvestingsprobleem, maar ook de belastingdruk voor Nederlanders verlichten.

Het is verbijsterend dat de Nederlandse overheid steeds meer waarde lijkt te hechten aan het welzijn van asielzoekers en andere immigranten ten koste van de welvaart en het welzijn van haar eigen burgers. Terwijl 

Nederlandse gezinnen moeten bezuinigen op boodschappen, verblijven asielzoekers op luxe cruiseschepen en krijgen statushouders vaak met voorrang huurwoningen toegewezen, waardoor veel Nederlanders langer op wachtlijsten moeten staan.

Deze situatie is niet alleen schrijnend, maar ook onrechtvaardig. Het is hoog tijd dat de overheid haar verantwoordelijkheid neemt en opkomt voor de belangen van haar eigen burgers, in plaats van toe te geven aan een beleid dat het huisvestingsprobleem verergert en de financiële lasten op de samenleving laat rusten.