Liefde in een beschadigde wereld
De bedoeling is dat je als een vorm van liefde tussen man en vrouw wordt verwekt en dat je moeder als een vorm van liefde goed voor je zorgt terwijl je in de buik van je moeder zit. Als je wordt geboren, dan kom je huilend ter wereld. Vervolgens word je op de borst van je moeder met je moeder herenigd. Het toonbeeld van liefde.
We leven echter in een wereld waarin mensen emotioneel gezien zwaar beschadigd zijn. Dat wil zeggen dat emoties zoals verdriet en boosheid niet worden gevoeld en niet worden geuit. Dit kun je vergelijken met het lopen met een steentje in je schoen. Dat loopt gewoon niet lekker. Jammer genoeg zijn mensen zich niet bewust van dit steentje in hun schoen en blijven daar mee doorlopen.
De onderdrukking van deze emoties kan bijvoorbeeld leiden tot overtuigingen dat een kind niet mag huilen of dat een kind niet boos mag zijn. Oftewel dat een kind deze emoties niet mag uitten en ook niet mag voelen.
Als je een deel van je emoties niet mag voelen, zorgt dat ervoor dat je het bewustzijnsniveau van liefde niet kunt handhaven. Emotioneel beschadigde ouders zorgen er dus voor dat hun kind in een lager bewustzijnsniveau terecht komt. Wie weet komt daar de Christelijke overtuiging vandaan dat je als zondaar wordt geboren.
Onbewust raak je als kind dus ook emotioneel beschadigd. Je krijgt door de situatie van je ouders onvoldoende liefde en aandacht in de situaties waarin je het nodig hebt. Als gevolg van een gebrek aan liefde ontwikkelt een kind een afwijkend gedragspatroon. Of het kind gaat zich inspannen om de goedkeuring van één of allebei de ouders te krijgen (1). Of het kind kopieert het gedrag met een gebrek aan liefde (2).
De eerste situatie wordt officieel niet gezien als een persoonlijkheidsstoornis, maar dat is het wel. De tweede situatie wordt wel gezien als een persoonlijkheidsstoornis. Iemand die in de eerste categorie valt is ook wel aan te duiden als een pleaser. Iemand in de tweede categorie bevindt zich in het spectrum van licht narcistisch (narcisme) tot in het uiterste geval extreem psychopathisch (psychopaat). De pleaser voelt andere mensen aan en cijfert zichzelf weg ten gunste van de ander. De mensen in de tweede categorie kenmerken zich door de andere niet aan te voelen, maar vanuit een hoog begrip van hoe ze een ander emotioneel moeten bespelen ten voordelen van zichzelf (manipuleren). Beide types zijn zich in de basis niet bewust van hun gedrag. Ze hebben dit immers zo geleerd. Dit kan alleen veranderen als mensen zich bewust worden van hun eigen gedrag.
Mensen die andere niet aanvoelen, zijn zich ook niet bewust van wat ze anderen aandoen. Ze handelen vanuit denken en conditionering van wat wel en niet kan. Andere mensen niet aanvoelen zorgt dus voor heel veel ellende in de wereld, maar ook binnen gezinnen.
Het is veel makkelijker voor een pleaser om bewust te worden, dan voor een narcist. Narcisten zijn namelijk super onzeker. Dit komt onder andere doordat ze niks voelen. Althans een andere niet aanvoelen. Dit leidt er bovendien toe dat ze van zichzelf geen fouten mogen maken en daardoor altijd de schuld op een ander zullen schuiven.
Zodra een pleaser zich bewust wordt van het emotionele misbruik oftewel het energetische bloed zuigen van de narcist kan dit leiden tot boosheid en frustratie. Belangrijk is dat je je beseft dat een narcist niet bewust is. Zie de niet bewuste narcist als een kind dat niet zindelijk is. Je kunt wel boos worden op een kind dat niet zindelijk is, maar dat heeft geen enkel zin. Dat kind weet namelijk niet wat het is om zindelijk te zijn. Dat kind is zich namelijk niet bewust.
De enige oplossing voor de bewuste pleaser is het ontwikkelen van zelfliefde en het contact met de narcist tot een minimum te beperken. De narcist zal je namelijk met alles wat hij of zij kan, blijven te manipuleren om jou weer in je oude patroon.
Bewustwording, heling en leren voelen is de weg naar een betere wereld.
#Liefde #EmotioneleBeschadiging #Zelfbewustzijn #Heling #PersoonlijkeGroei #Emoties #Bewustwording #Narcisme #Manipulatie #FamilieDynamiek #Zelfontwikkeling