Autisme en PDD-NOS (Pervasive Developmental Disorder-Not Otherwise Specified) zijn beide diagnoses die vroeger werden gebruikt om verschillende vormen van ontwikkelingsstoornissen bij kinderen te beschrijven.
Autisme is een neurologische ontwikkelingsstoornis die gekenmerkt wordt door beperkingen op het gebied van sociale interactie, communicatie en repetitief gedrag. Mensen met autisme hebben vaak moeite met het begrijpen en interpreteren van sociale signalen, vertonen herhalend gedrag en kunnen overgevoelig zijn voor zintuiglijke prikkels. Autisme valt tegenwoordig onder de noemer 'autismespectrumstoornis' (ASS), waarbij verschillende niveaus van ernst worden erkend.
PDD-NOS was vroeger een diagnose die werd gebruikt voor mensen die enkele, maar niet alle, kenmerken van autisme vertoonden. Het was een restcategorie voor mensen die niet volledig aan de criteria voor autisme voldeden, maar wel symptomen hadden die afweken van de typische ontwikkeling. PDD-NOS werd vaak gebruikt als een 'diagnose van uitsluiting' wanneer andere diagnoses niet passend waren.
Met de introductie van de vijfde editie van de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5) in 2013, is de diagnose PDD-NOS vervangen door de bredere term 'autismespectrumstoornis' (ASS). De DSM-5 erkent nu verschillende niveaus van ernst binnen het autismespectrum, variërend van mild tot ernstig, op basis van de ondersteuningsbehoefte van een individu.
Kortom, het belangrijkste verschil is dat autisme nu wordt beschouwd als een spectrumstoornis met verschillende niveaus van ernst, terwijl PDD-NOS niet langer als een afzonderlijke diagnose wordt gebruikt en is opgenomen binnen het autismespectrum.
