Sinds 2012 worden kinderen onterecht uit huis geplaatst en dit vind tot op de dag van vandaag nog steeds plaats! Volgens een onderzoek van de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) en de Inspectie Justitie en Veiligheid (Inspectie JenV) zijn er 1.675 kinderen uit huis geplaatst in de periode van 2015 tot 2020 in verband met de financiële problemen veroorzaakt door het toeslagenschandaal en waren eind 2021 555 kinderen nog steeds niet herenigd met hun ouders. Uit een nota van het Ministerie van Financiën die dateert van 30 november 2022 blijkt bovendien dat in de periode van de toeslagenproblematiek 413 kinderen van gedupeerden zijn overleden.
Dat zijn kinderen die onterecht zijn weggerukt uit het gezin en die nooit meer terug zullen keren!
"Meer dan 1.675 kinderen die slachtoffer zijn in het toeslagenschandaal zijn sinds 2015 door de rechter uit huis geplaatst. Dit is het topje van de ijsberg van groot menselijk leed voor ouders en kinderen. De zogenaamde vrijwillige uithuisplaatsingen zijn niet meegenomen, en uithuisplaatsingen voor 2015 ook niet; het gaat om duizenden kinderen extra. Dit leed komt bovenop schrijnende armoede, dwangmaatregelen, huisuitzettingen, dakloosheid, depressies en meer. De rechtsstaat is voor deze mensen geen schild geweest maar een gehaktmolen. Verhalen van deze ouders en kinderen gaan door merg en been, zo liet de enquête zien die de ouders zelf hielden. Een mega-invordering van de Belastingdienst werkt als een sneeuwbal: schulden, huisuitzettingen, stress, emoties — en dan de Staat die je kinderen afpakt, soms met meerdere politieagenten. Sommige ouders weten al jarenlang niet waar hun kind is, of mogen maximaal af en toe een uurtje contact hebben", aldus Pieter Omtzigt
"Dan de brandbrief van de rechters. Die maakt pijnlijk duidelijk hoe de bescherming van de burger door de rechtsstaat door het ijs is gezakt. Door geldgebrek en capaciteitsproblemen worden levens verwoest. Zelfs terwijl we hier met de minister spreken, kan een kind nog altijd bij zijn of haar ouders worden weggehaald zonder goede onderbouwing. Kan de minister toezeggen dat er orde op zaken wordt gesteld en op welke termijn dat gebeurt? Want in de laatste brief, die van gisteren, staat dat er contact wordt gezocht, maar er wordt geen enkele termijn bij genoemd.
Het leed dat de overheid deze mensen heeft aangedaan is zo groot, zo lelijk en zo veel omvattend dat geen enkele vorm van compensatie passend is. Het onvermogen van het kabinet om daar recht aan te doen is ronduit beschamend. Ik neem aan dat het kabinet niet alleen excuses voor zijn eigen falen aanbiedt, maar nu ook echt werk gaat maken van het herstellen van de band tussen deze ouders en hun kinderen", aldus Khadija Arib
"Ik mag het gerust zeggen: Ik heb zo'n bloedhekel gekregen aan de Raad van de Kinderbescherming en de hele jeugdbescherming. En de ellende is je kunt niet zonder ze, want iemand moet het doen. Maar de mensen die er werken, de arrogantie, het bemoeien met het verwoesten van levens", aldus de Rijdende Rechter.
"De onderzoeken van de organisatie veilig thuis blijft onder de maat dat ze er experts tegen een van dagen. En die slechte onderzoek hebben grote consequenties. Veilig Thuis doet onderzoek naar meldingen van huiselijke geweld en kinder- of ouderen mishandeling. Al eerder was er veel kritiek, de rapportages waren onvoldoende, feitelijk en hoor en wederhoor werd niet toegepast.
Ten jaar later is dat nog steeds zo. Verslaggever Paul Schram in de studio. Jij hebt dit onderzocht, vertel.
Die kritiek op die organisaties Veilig Thuis, Raad van de Kinderbescherming, die speelt inderdaad al langer al tientallen jaren. We hebben veel ouders gesproken, advocaten en familierechters die dit beeld ook herkennen. En het gaat vaak ook complexe zaken. Het kan een grote gevonden. Ja, vertel."
De kwaliteit van de rapportages van Veilig Thuis is nog steeds niet goed, ondanks alle kritische rapporten van de afgelopen jaren. Feiten en meningen lopen weleens door elkaar, met soms grote gevolgen. Dat zeggen experts tegen EenVandaag.
Hendrik-Jan Oussoren kwam 9 jaar geleden in aanraking met Jeugdzorg en Veilig Thuis toen hij hulp wilde zoeken voor zijn zoontje na een scheiding. "Op een gegeven moment reageerde mijn zoontje heel heftig als mijn ex voor de deur stond om hem op te halen: hij begon te krijsen en klampte zich aan mij vast."
Zaken die niet onderzocht zijn
De voormalige partners hadden co-ouderschap. Dat ging aanvankelijk goed totdat zijn ex, volgens Hendrik-Jan, dreigde weg te gaan met hun kind. Hij besloot hulp in te schakelen via het consultatiebureau. De hulpverlening legde de focus direct op de relatie tussen de ex-partners, in plaats van op het gedrag van het kind. Zijn melding werd niet onderzocht, maar de focus kwam op hem te liggen.
"In het rapport staan zaken die feitelijk niet onderzocht zijn. Zo zou er aangifte gedaan zijn van mishandeling, maar dat is nooit geverifieerd. Ook wordt zonder onderbouwing gesteld dat ik een persoonlijkheidsstoornis zou hebben. Ook zou ik door de straat hebben gereden met een voertuig van het werk, maar er is nooit nagevraagd op werk of ik het was", vertelt Oussoren.
Al jaren onder de maat
Het verhaal van Oussoren staat niet op zich, blijkt uit onderzoek van EenVandaag. Voor het onderzoek werd gesproken met familierecht-advocaten, rechters, onderzoekers en ouders en zijn tientallen rapportages ingezien. Vaak werden in deze rapportages feiten en meningen onvoldoende gescheiden.
Hoogleraar Mariëlle Bruning van de Universiteit Leiden doet al jaren onderzoek naar deze rapportages. "Deze zijn al een hele tijd onder de maat, en dat weten we ook. We hebben de afgelopen jaren verschillende onderzoeken van de inspectie gezien waarin dat werd aangetoond."
Grote gevolgen
Wat voortdurend terugkomt in het relaas van Oussoren, die het hele proces en alle communicatie documenteerde, is dat betrokken instanties niet doen aan feitenonderzoek. En als iets eenmaal in een dossier staat ('vader is door moeder beschuldigd van mishandeling'), komt dat in alle rapporten terug.
Fouten worden niet gecorrigeerd en adviezen, gedaan door instanties zoals de Raad van de Kinderbescherming, worden zonder toetsing vrijwel altijd overgenomen door de rechter.
Zelden naar Kinderbescherming
Volgens Veilig Thuis komt nog geen 1 procent van de dossiers bij de Raad voor de Kinderbescherming terecht, een civielrechtelijk traject dat onder de Jeugdwet valt. Bij veruit de meeste meldingen van huiselijk geweld en kindermishandeling wordt door de betrokken hulpverlening met de betrokken gezinsleden in een vrijwillig traject een structurele oplossing gevonden.
Er wordt kritiek geuit op de subjectieve aard van rapporten die door de Raad voor de Kinderbescherming worden ingediend bij de rechter. De kritiek gaat erom dat deze rapporten vaak niet feitelijk onderbouwd zijn, terwijl de wet juist vraagt om objectieve feiten. Rechters, die vaak geen specifieke pedagogische of psychologische opleiding hebben, zouden volgens de spreker beter moeten worden opgeleid om dergelijke rapporten kritisch te kunnen beoordelen en terug te sturen als ze niet kloppen. Er zijn echter ook rechters die dit al goed doen, zoals in Amsterdam, waar rapporten soms worden teruggestuurd vanwege onvoldoende kwaliteit.
Zo wordt de machtige positie van de RvdK benadrukt door CDA-kamerlid Hilde Palland, die zegt: "Ouders staan heel zwak tegenover een heel machtig apparaat van de Raad voor de Kinderbescherming, van kinderrechters en van jeugdbeschermers." Daarnaast uit Palland kritiek op de kwaliteit van de verslaglegging bij uithuisplaatsingen met de opmerking: "Bij een uithuisplaatsing moet die verslaglegging echt beter. Zo kunnen we niet omgaan met gezinnen." Deze citaten onderstrepen zowel de invloed van de RvdK in het proces als de behoefte aan verbetering van de rapporten die daarbij een rol spelen.
@ongehoordnedtv 👮 Is dit de juiste methode? Comment!
♬ origineel geluid - Ongehoord Nederland TV
"
https://zoek.officielebekendmakingen.nl/dossier/h-tk-20212022-79-3.html
