Het woord "sclerosis" verwijst naar de verharding of verstijving van weefsels in het lichaam. Het komt van het Griekse woord "skleros", wat "hard" betekent. Sclerosis kan optreden als reactie op weefselbeschadiging of ontsteking, waarbij het normale weefsel wordt vervangen door bindweefsel of littekenweefsel.
Sclerosis kan voorkomen in verschillende delen van het lichaam en kan verschillende oorzaken hebben. Bijvoorbeeld:
1. Arteriële sclerosis
Dit verwijst naar de verharding van de slagaderwanden, wat kan leiden tot verminderde bloedtoevoer naar organen en weefsels. Het kan het gevolg zijn van atherosclerose, waarbij cholesterol en andere stoffen zich ophopen in de slagaders, of van andere oorzaken.
2. Multiple sclerose (MS)
Zoals eerder besproken, is MS een neurologische aandoening waarbij het immuunsysteem de myelinebekleding rond zenuwvezels aantast. Deze beschadiging resulteert in verharding (sclerosis) van de aangetaste gebieden in het centrale zenuwstelsel.
3. Amyotrofische laterale sclerose (ALS)
Dit is een progressieve neurologische aandoening waarbij de zenuwcellen die de spieren aansturen, degenereren en uiteindelijk afsterven. Dit leidt tot spierzwakte, verlamming en uiteindelijk tot ademhalingsproblemen. De term "sclerose" in de naam verwijst naar de verharding van de zijdelingse corticospinale tractus, een bundel zenuwvezels in het ruggenmerg die wordt aangetast bij deze aandoening.
Over het algemeen verwijst sclerosis naar het proces van verharding van weefsel in het lichaam, en de specifieke betekenis ervan kan variëren afhankelijk van de context waarin het wordt gebruikt.
